In dit onderzoek is middels literatuuronderzoek, interviews met tien experts, negen casestudies en observaties antwoord gegeven op de vraag: Hoe kunnen de kansen voor duurzame mobiliteit in bestaande wijken in middelgrote plaatsen in beeld gebracht worden vanuit het STOMP-principe en welke maatregelen kunnen in deze wijken bijdragen aan een optimale STOMP-toepassing?
Concluderend kan autogebruik enkel teruggedrongen worden met pushmaatregelen als de ‘STOM’-alternatieven op orde zijn. Uit het onderzoek blijkt dat STOMP het meest toegepast is in de wijken gebouwd van 1970 tot 1990. Voor de wijken van 1930 tot 1960 liggen de kansen bij ‘stappen’ en ‘trappen’ omdat deze nog niet hoog zijn maar de nabijheid en openbaar vervoer wel hoog scoren. In recent gebouwde wijken (1990 tot heden) liggen kansen voor het verbeteren van het openbaar vervoer, de privéauto en de nabijheid. Uit het onderzoek komen de volgende maatregelen naar voren om ‘STOM’ aantrekkelijker te maken: een autoluwere inrichting, voetgangersnetwerk creëren door het wegenemen van barrières, fietsparkeernormen, (deel)bakfietsen en frequent openbaar vervoer langs de randen.
Deze masterscriptie betreft een onderzoek naar de inclusieve mobiliteit in voetgangersgebieden: beschrijven en evalueren van inclusieve voetgangersgebieden in Oslo, Noorwegen en Nijmegen, Nederland. Dit onderzoek geeft meer inzicht in de definitie van inclusieve voetgangersgebieden en factoren die de mate van inclusiviteit beïnvloeden. Om dit te onderzoeken werden vragen met betrekking tot inclusiviteit; “van wat”, “voor wie”, “door wie” en “hoeveel” bestudeerd. Het onderzoek is gericht op een beter begrip van de definitie en beoordeling van inclusieve voetgangersgebieden.
Deze Masterscriptie handelt over de relatie tussen stedelijke vernieuwingsprojecten en de leefbaarheid voor ouderen in openbare parken in Seoul. De bevindingen zijn dat de ouderen onvoldoende worden meegenomen in ruimtelijke planningsopgaven van stadsvernieuwing. Tevens wordt het belang van de openbare parken aangetoond voor de gezondheid en sociale contacten.
In deze masterscriptie is gekeken naar het effect van nabijheid van voorzieningen op de mate van welzijn. Er werd een kwantitatieve analyse uitgevoerd op drie casestudies, die overeenkomen met drie Europese steden die vaak worden beschouwd als prototypes van een 15-minuten stad: Parijs, Barcelona en Milaan.
Vanwege beperkingen tijdens het verzamelen van de gegevens konden alleen conclusies uit de casestudy in Parijs worden gegeneraliseerd. Uit die analyse konden enkele conclusies worden getrokken. Nabijheid bleek een direct licht effect te hebben op subjectief welzijn door toegankelijkheid, maar ook een indirect effect door lokale sociale banden. Een op nabijheid gerichte ontwikkeling kan de kansen voor stadsbewoners vergroten door het lokale potentieel in buurten te ontwikkelen, maar moet tegelijkertijd buurten met elkaar verbinden in een polycentrisch systeem, zodat ze geen doodlopende wegen worden en de effecten van nabijheid op subjectief welzijn belemmeren.
Dit onderzoek gaat over de effectiviteit van verschillende kenmerken van Superblocks, een concept uit de ruimtelijke planning, op de vervoerswijzekeuze. Als casestudy is Barcelona gebruikt en als methode is gekozen voor een enquête onder bewoners van de superblokken vanwege het grote bereik en de generaliseerbaarheid. Interessante bevindingen waren dat lopen populair is en dat het voor vergelijkbare afstanden wordt gebruikt als waarvoor de fiets gebruikt wordt.
In dit onderzoek is gekeken naar hoe de verschillende fysieke kenmerken van de omgeving de verschillen in aantrekkelijkheid om te gaan lopen verklaren. De analyse heeft laten zien dat de nabijheid van water en groene zones een onderscheidbaar effect hadden op de aantrekkelijkheid voor voetgangers van loop infrastructuur. De analyse laat zien dat de dichtheid van groene gebieden en de nabijheid van waterlopen een significant positief effect lijken te hebben op de ervaren beloopbaarheid door voetgangers, terwijl de nabijheid van verkeersinfrastructuur die niet voor voetgangers is, zoals uitvalswegen en openbaar vervoer, significant negatief van invloed blijken te zijn.
Het Singelpark is een 6,5 kilometer lang stadspark, ontstaan vanuit het initiatief van de inwoners van Leiden. Een park in de vorm van een rondje, zonder begin of eind, voor alle inwoners en bezoekers van Leiden. Sinds 2021 kun je een rondje wandelen, (bijna) helemaal langs de singels van Leiden.
In 10 jaar tijd is bijzonder groen aangelegd, zijn er herkenbare bruggen gebouwd en zijn wegen, perken en pleinen aangelegd. Hieraan hebben heel veel mensen bijgedragen. Het park is een coproductie van de gemeente en de stichting Vrienden van het Singelpark met haar vrijwilligers die het park ontwikkelen. Het Singelpark is altijd in ontwikkeling en wordt steeds verder uitgebreid. Hiervoor zet de stichting Vrienden van het Singelpark zich in. De stichting heeft als missie het mooiste, spannendste en langste stadspark te realiseren en in stand te houden, voor en door Leidenaars en in samenwerking met de gemeente.
In dit afstudeeronderzoek is middels literatuuronderzoek, interviews met tien experts, negen casestudies en observaties antwoord gegeven op de vraag: Hoe kunnen de kansen voor duurzame mobiliteit in bestaande wijken in middelgrote plaatsen in beeld gebracht worden vanuit het STOMP-principe en welke maatregelen kunnen in deze wijken bijdragen aan een optimale STOMP-toepassing?
Dit document bevat de visie op de bevordering van lopen van de gemeente van Londen, Groot Brittannië. De visie bestaat uit de voordelen van lopen, de doelen en een actieplan.
Dit document betreft een nationaal plan om Schotland meer aan het lopen te krijgen. Dit actieplan geeft per beleidsterrein waarom en hoe lopen gestimuleerd moet worden.
Een actieplan om lopen te bevorderen in de Australische deelstaat Zuid Australië. Dit plan beschrijft het waarom, het hoe en het meten van het effect van de voorgestelde maatregelen.
Omgevingsvisie van de provincie Utrecht die, naast veel andere onderwerpen, ook de aantrekkelijkheid voor de voetganger benoemd te willen verbeteren om het klimaat en publieke ruimte te verbeteren.
