Het doel van dit onderzoek was om te achterhalen hoeveel ruimte voetgangers nodig hebben en het creëren van een hulpmiddel waarmee ontwerpers gevoel kunnen ontwikkelen, voor voetgangersaantallen en de breedtes van voetpaden en per locatie kunnen bepalen hoe breed het voetpad moet worden. Een van de resultaten is dat de ruimtevraag van de voetganger kan worden beantwoord aan de hand van de hoeveelheid comfort oftewel bewegingsruimte die de voetganger heeft. De verschillende comfortniveaus worden uitgedrukt in Levels of Service (LoS). Uit interviews is onder andere naar voren gekomen dat ontwerpers geen gevoel hebben voor aantallen voetgangers en dat zij behoefte hebben aan hulpmiddelen bij het planvormingsproces. Om dit gevoel en deze kennis te bewerkstelligen is een referentiekader ontworpen waarin zowel de LoS als het aantal voetgangers en de breedte van het voetpad worden gecombineerd om inzicht te geven in de manier waarop deze aspecten zich tot elkaar verhouden. De hoeveelheid ruimte die de voetganger nodig heeft hangt af van de drukte op de desbetreffende locatie en het type plek. Het is aan de ontwerper/besluitvormer om te bepalen welk comfort de voetganger op de desbetreffende locatie gegund is.
Deze masterscriptie betreft een onderzoek naar de inclusieve mobiliteit in voetgangersgebieden: beschrijven en evalueren van inclusieve voetgangersgebieden in Oslo, Noorwegen en Nijmegen, Nederland. Dit onderzoek geeft meer inzicht in de definitie van inclusieve voetgangersgebieden en factoren die de mate van inclusiviteit beïnvloeden. Om dit te onderzoeken werden vragen met betrekking tot inclusiviteit; “van wat”, “voor wie”, “door wie” en “hoeveel” bestudeerd. Het onderzoek is gericht op een beter begrip van de definitie en beoordeling van inclusieve voetgangersgebieden.
Deze Masterscriptie handelt over de relatie tussen stedelijke vernieuwingsprojecten en de leefbaarheid voor ouderen in openbare parken in Seoul. De bevindingen zijn dat de ouderen onvoldoende worden meegenomen in ruimtelijke planningsopgaven van stadsvernieuwing. Tevens wordt het belang van de openbare parken aangetoond voor de gezondheid en sociale contacten.
Een afstudeerproject over de hoeveelheid ruimte die voetgangers nodig hebben om comfortabel te kunnen lopen. Het onderzoek mondt uit in een aantal conclusies en aanbevelingen.
Dit document bevat de visie op de bevordering van lopen van de gemeente van Londen, Groot Brittannië. De visie bestaat uit de voordelen van lopen, de doelen en een actieplan.
Dit document betreft een nationaal plan om Schotland meer aan het lopen te krijgen. Dit actieplan geeft per beleidsterrein waarom en hoe lopen gestimuleerd moet worden.
Een actieplan om lopen te bevorderen in de Australische deelstaat Zuid Australië. Dit plan beschrijft het waarom, het hoe en het meten van het effect van de voorgestelde maatregelen.
Een beleidsdocument waarin speerpunten, verbeterpunten en methoden worden benoemd om de ruimte in de stad Amsterdam meer voetgangersvriendelijk te maken.
Dit actieplan van de gemeente Utrecht heeft twee doelen: het verbeteren van het voetgangersklimaat en het verbeteren van de verkeersveiligheid van voetgangers.
Er is steeds meer aandacht voor de voetganger, maar wat betekent dat nu specifiek voor het ontwerp? Om ontwerpers inspiratie en de juiste handvatten mee te geven heeft de gemeente Rotterdam de Rotterdamse Ontwerpwijzer ontwikkeld, één van de uitwerkingen van programma Rotterdam Loopt.
Met dit instrument zet Rotterdam in op het vergroten van bewustwording en aandacht voor de voetganger in de stad, een stad voor alle Rotterdammers o.a. gericht op veiligheid en goede toegankelijkheid.
De ontwerpwijzer is een bundeling van relevante bestaande Rotterdamse én landelijke richtlijnen en principes. En is ook gekoppeld aan het handboek openbare ruimte de Rotterdamse Stijl.
Lees de Rotterdamse Ontwerpwijzer
