Deze scriptie is uitgevoerd in opdracht van de gemeente Tilburg en kan in de toekomst een bijdrage leveren aan een duurzamere stad. Gemeenten zijn druk bezig met het opstellen van voetgangersbeleid. Om in toekomst de stap van voetgangersbeleid naar uitvoering te zetten is een methodiek ontwikkeld. De methodiek, genaamd ‘De Voetgangerscode’ kan ervoor zorgen dat gemeenten looproutes kunnen verbeteren door een infrastructurele basis te creëren en ruimtelijke en psychologische factoren te integreren. Dit zorgt ervoor dat looproutes in de toekomst voetgangers stimuleren om er gebruik van te maken. Conclusie is dat de methodiek werkt op basis van de variabelen van de voetgangersbehoeftepiramide. De gemeente dient er hierbij op een chronologische volgorde voor te zorgen dat de looproutes eerst voldoen aan de variabelen uit de onderste piramidelagen, voordat de variabelen uit de bovenste lagen van toepassing kunnen zijn.
Dit rapport is uitgevoerd door een zestal studenten van de Saxion Hogeschool Deventer voor het Rijksvastgoedbedrijf en heeft als doel om haar meer inzicht te geven over de toegankelijkheid en kwaliteit van looproutes van en naar Rijksvastgoedgebouwen. Er is gekozen om in vier steden (Amersfoort, Zwolle, Apeldoorn en Arnhem) onderzoek te doen naar de toegankelijkheid tussen het openbaar vervoer en de gebouwen van het Rijksvastgoedbedrijf. Hierbij zijn de routes vanaf het station of vanaf het busstation belopen en beoordeeld op toegankelijkheid en kwaliteit. Van al deze routes is een fotorapportage gemaakt die zijn verwerkt in het rapport. Om de routes te kunnen beoordelen zijn door middel van deskresearch randvoorwaarden opgesteld. Daarnaast is gekeken naar de overgang van openbaar naar privéterrein, omdat dit een belangrijk aspect bleek te zijn als het gaat om de toegankelijk van de gebouwen. Voor enkele routes zijn verbeter voorstellen gemaakt, deze voorstellen zijn gemaakt om een beeld te geven van hoe het anders zou kunnen.
Het doel van dit onderzoek was om te achterhalen hoeveel ruimte voetgangers nodig hebben en het creëren van een hulpmiddel waarmee ontwerpers gevoel kunnen ontwikkelen, voor voetgangersaantallen en de breedtes van voetpaden en per locatie kunnen bepalen hoe breed het voetpad moet worden. Een van de resultaten is dat de ruimtevraag van de voetganger kan worden beantwoord aan de hand van de hoeveelheid comfort oftewel bewegingsruimte die de voetganger heeft. De verschillende comfortniveaus worden uitgedrukt in Levels of Service (LoS). Uit interviews is onder andere naar voren gekomen dat ontwerpers geen gevoel hebben voor aantallen voetgangers en dat zij behoefte hebben aan hulpmiddelen bij het planvormingsproces. Om dit gevoel en deze kennis te bewerkstelligen is een referentiekader ontworpen waarin zowel de LoS als het aantal voetgangers en de breedte van het voetpad worden gecombineerd om inzicht te geven in de manier waarop deze aspecten zich tot elkaar verhouden. De hoeveelheid ruimte die de voetganger nodig heeft hangt af van de drukte op de desbetreffende locatie en het type plek. Het is aan de ontwerper/besluitvormer om te bepalen welk comfort de voetganger op de desbetreffende locatie gegund is.
In dit onderzoek is middels literatuuronderzoek, interviews met tien experts, negen casestudies en observaties antwoord gegeven op de vraag: Hoe kunnen de kansen voor duurzame mobiliteit in bestaande wijken in middelgrote plaatsen in beeld gebracht worden vanuit het STOMP-principe en welke maatregelen kunnen in deze wijken bijdragen aan een optimale STOMP-toepassing?
Concluderend kan autogebruik enkel teruggedrongen worden met pushmaatregelen als de ‘STOM’-alternatieven op orde zijn. Uit het onderzoek blijkt dat STOMP het meest toegepast is in de wijken gebouwd van 1970 tot 1990. Voor de wijken van 1930 tot 1960 liggen de kansen bij ‘stappen’ en ‘trappen’ omdat deze nog niet hoog zijn maar de nabijheid en openbaar vervoer wel hoog scoren. In recent gebouwde wijken (1990 tot heden) liggen kansen voor het verbeteren van het openbaar vervoer, de privéauto en de nabijheid. Uit het onderzoek komen de volgende maatregelen naar voren om ‘STOM’ aantrekkelijker te maken: een autoluwere inrichting, voetgangersnetwerk creëren door het wegenemen van barrières, fietsparkeernormen, (deel)bakfietsen en frequent openbaar vervoer langs de randen.
Een afstudeerproject over de hoeveelheid ruimte die voetgangers nodig hebben om comfortabel te kunnen lopen. Het onderzoek mondt uit in een aantal conclusies en aanbevelingen.
Een beleidsdocument waarin speerpunten, verbeterpunten en methoden worden benoemd om de ruimte in de stad Amsterdam meer voetgangersvriendelijk te maken.
Dit actieplan van de gemeente Utrecht heeft twee doelen: het verbeteren van het voetgangersklimaat en het verbeteren van de verkeersveiligheid van voetgangers.
Beleidsprogramma Voetganger (2020-2030). Aan de hand van verschillende doelen vanuit de mobiliteitsnota Leiden 2020-2030 worden praktische verbeterpunten voor de stad gegeven om lopen te stimuleren.
Vanuit de gemeente Tilburg opgesteld loopbeleid met agenda voor projecten van 2020 tot en met 2023. Verschillende voordelen, doelen en concrete invullingen aan stimulering van lopen worden genoemd.
Guus van den Akker heeft als betrokken Maastrichtenaar zijn stad onderzocht op loopvriendelijkheid. Hij heeft hiervan op zeer lezenswaardige wijze een persoonlijk verslag gedaan in deze publicatie. Met veel treffende foto’s en een link naar een plattegrond met knelpunten die kunnen worden aangeklikt.
Download Loop! Knelpunten in Maastricht
Met deze publicatie geeft CROW inzicht in het beleid van gemeenten met betrekking tot het toepassen van zebrapaden. Ook zijn de diverse aanbevelingen tegen het licht gehouden en is verkend welke kennis er is over de veiligheid van zebrapaden. De publicatie beoogt meer eenduidigheid te brengen in de toepassing van zebra’s in Nederland. Er worden voor wegvakken en verschillende typen kruispunten aanbevelingen gedaan voor de toepassing van zebrapaden en voor de inrichting ervan.
Vanaf deze pagina kan het document worden gedownload.
Op veel plaatsen maken fietsers en voetgangers gemengd gebruik van dezelfde ruimte. Vaak is dat in winkelgebieden maar ook in bijvoorbeeld parken. Maar kan dat mengen wel zonder dat de veiligheid en het comfort voor beide groepen in het geding komt?
In deze publicatie staan voorlopige aanbevelingen voor het maken van de keuze of mengen van fietsers en voetgangers in een situatie wel of niet een optie is. De aanbevelingen kunnen worden gebruikt bij het maken van de keuze of mengen van fietsers en voetgangers verantwoord is en voor welke mengvorm het beste gekozen kan worden. Maar uiteraard blijft het gezonde verstand altijd nodig. Het betreft een eerste versie. Dat wil zeggen dat de inhoud, waaronder het gepresenteerde stappenplan, gebaseerd is op de nu beschikbare inzichten. Ze worden de komende tijd in de praktijk getoetst en kunnen waar nodig worden bijgesteld. We roepen iedereen dan ook op suggesties voor verbeteringen door te geven. Stuur een email aan emile.oostenbrink@crow.nl.
Vanaf deze pagina kan het document worden gedownload.
