Voor veel mensen is lopen op de stoep een vanzelfsprekend onderdeel van hun dagelijkse routine. Even naar de winkel, een ommetje door de buurt of op weg naar werk. Maar voor rolstoelgebruikers en mensen met een visuele beperking is dat lang niet altijd vanzelfsprekend. Losliggende tegels, verkeerd geparkeerde fietsen of overhangend groen maken lopen of rollen soms onnodig lastig.

Rolstoelgebruiker Lieke Wernsen en Bianca van Raaij, die een blindegeleidestok gebruikt, ervaren dit dagelijks. Zij zijn beiden lid van het Zelfregiecentrum Nijmegen en weten uit eigen ervaring hoe kleine obstakels grote gevolgen kunnen hebben voor de toegankelijkheid van de openbare ruimte. Hun boodschap is helder: een wandelvriendelijke omgeving begint vaak bij bewust gedrag van ons allemaal.

Zet je fiets op een daarvoor bestemde plek

Een fiets die snel op de stoep wordt neergekwakt. Het lijkt onschuldig; toch kan dit voor iemand met een beperking betekenen dat die er niet meer langs kan. Dat de doorgang volledig wordt geblokkeerd. Het zijn allemaal onnodige obstakels: fietsen die schuin staan, omgevallen zijn of buiten de rekken zijn geplaatst. Als mensen hun fiets altijd in een fietsenrek of op de aangewezen plek zetten, blijft de stoep toegankelijk voor iedereen. Dit zijn kleine keuzes die direct bijdragen aan de beloopbaarheid en betere toegankelijkheid van de buurt.

Houd containers uit de loopruimte

Containers horen bij het straatbeeld, zeker op ophaaldagen. Dat ze tijdelijk op de stoep staan is logisch, maar de manier waarop maakt een groot verschil. Een container die de volledige stoep verspert, dwingt mensen soms de rijbaan op met alle gevolgen van dien. Het advies van de twee is daarom om containers niet te vroeg buiten te zetten, ze zo snel mogelijk weer binnen te halen en zo te plaatsen dat er voldoende loopruimte overblijft. Zo blijft de stoep bruikbaar iedereen, ook voor mensen met een rollator, rolstoel, blindegeleidestok of kinderwagen.

Groen, bladeren en losliggende tegels

Daarnaast benoemt het artikel nog een aantal obstakels. Bijvoorbeeld overhangende takken en struiken. Zij vormen een reëel probleem, vooral voor mensen die een blindegeleidestok gebruiken. Die stok detecteert obstakels op de grond, maar niet wat op hoofdhoogte hangt. Weggeveegde bladeren of sneeuw werpen nieuwe barrières op als ze richting hellinkjes of oversteekplaatsen worden geschoven. En natuurlijk zijn gaten en losliggende tegels een risico, vooral voor mensen die slecht ter been zijn. Het gevaar op struikelen ligt op de loer. Belangrijk is daarom dat inwoners zulke problemen snel melden, want dit kan en hoef je niet zelf op te lossen.

Wernsen zegt: "Op het moment dat er meldingen binnenkomen bij de gemeente, kan er actie worden ondernomen. Als we allemaal een steentje bijdragen, dan komen we ergens.”

Bewust gedrag als basis voor loopvriendelijke straten

“Als we ons allemaal bewust zijn van dingen in de omgeving, dan wordt deze voor iedereen prettiger en toegankelijker”, zegt Van Raaij. Die bewustwording is een onmisbare schakel in het creëren van wandelvriendelijke buurten. Tegelijk laat dit verhaal zien dat individuele acties hand in hand moeten gaan met structureel loopbeleid.

Het Nationaal Masterplan Lopen benadrukt dat lopen een volwaardige vorm van mobiliteit is, die vraagt om veilige, toegankelijke en comfortabele looproutes. Niet alleen door beleid en inrichting, maar ook door dagelijks gedrag in de straat. Pas als die twee samenkomen, ontstaat er echt Ruimte voor Lopen in elke straat.

Bron: De Gelderlander: Geef slechtzienden en rolstoelers ruim baan. Met deze vijf tips maak je voor hen het verschil.